Nerdesin yüce Mussolini,
Bu yürek komünist olmuş.
Nerdesin ey yüce Hitler,
Yahudi olup yolunu gözlüyorum.
Nerdesin ey kutsal Pol Pot,
Bir Kamboçyalı sabırla ölüm tarlalarında seni bekliyorum.
Ey aşk hırsızı
Dokunma yaralarıma
Asırlardandır bir lanettir hüküm sürüyor bende
Ne tahtlar, krallar köle oldu
Ne saltanatlar yıkıldı uğruna
Ne canlar yakıldı sevdasına
Kimliksiz geceleri yaşıyorum
Sensiz ve çaresiz bir şekilde
Şimdi
Şimdi sen olacaktın yanımda diyorum
Mesela kaçak bir çay
Bir sigara
Çocuklar diyorum efendiler, çocuklar..
Dini, dili, ırkı ne fark eder.
Birlikte mutlu olabiliyorlar mesela
Çocuklar diyorum efendiler, çocuklar
Sizin kirli savaşın kurbanları onlar
Bütün kelimeleri boğazıma tıkayıp
Ağlıyordum.
Ve Aşk ağır adımlar ile gidiyordu
Her adımında sanki asırlar geçiyordu
Zaman da durmuş gibi
Kendini bırakarak gidiyorsun ya
Din Peygambersiz kalıyor
Kalmaya gelmemiştin ya
Ümmeti olmayan peygamberler türüyor
Vedaları sevmem çocuk,
Gidenin ardında bıraktıkları canlanır hep
Onca yaşamışlığı bir vedaya sıkıştırmak çok kötü çocuk
Ve o vedadan sonra ardına bakmadan gitmek
Dünyanın en uzun an’ı olur çocuk, sen orada dikili kalırsın
Yüreğinde ki fay kırıkları ansızın hareketlenir
İlahi bir güç çıksa
Beni yeniden yaratsa mesela
Yaşanmış günahlardan, sevaplardan
Ceset torbası olan yüreğimden
Ve bıraktıklarımdan sonra...
Ne güzel olurdu diye düşünüyordu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!