Bitmeyen bahar oldum
Çiçekler açıyorum
Şimdi, geldim diyorsun.
Ben çöl olduktan sonra...
Seni öyle sevdim ki
Sıcacık oluyor içim,
Seni düşününce...
Ve ellerin,Sıcacık oluyor içim,
Seni düşününce...
Ve ellerin,
Ve gözlerin,
İçim yanıyor
Susuyorum.
Susadıkça yanıyorum.
Yandıkça sönmüyorum.
Tam söndü bu sevda ateşi derken..
Yeniden yanıyorum.
Beni bekleme boşuna...
Sen gittikten sonra
Dilim tutuldu.
Sana susuyorum.
Necdet GÖKNİL
Yorgunluğum
Yalnızlığımdandır.
Öfkelerim,
Kızgınlığım,
Kırgınlığım,
Kırılganlığım bu yüzdendir sana...
Aramızda ne çok kilometreler var
Tanrım ne çok köyler, kentler!
Mevsim yaz.
Aylardan Temmuz..
Yanımda yoksun
İçim buz...
sen benden gitme
gökyüzü başıma yıkılır.
attığım her adımda
karanlığın dibine vururum.
seni kaybetmekten çok
kaybolan ben olurum
İçimin daraldığı bir zamanda
Seni düşünmek ne güzel.
Karanlık odalara
Pencereden içeri süzülen ışık gibisin.
O zaman yüzüm gülüyor
Bir ferahlama
Her zaman bahar tazeliği var senin yüzünde...
Kalbim renk renk çiçekleniyor sende..
Lale, sümbül, menekşe,gül...........
Senin renk ve kokunu taşır.
Ağlamak neden,
içinde bunca güzellikler varken?
bir karış dili vardı suskunluğumun
bin tane sözlükte bulamazdın karşılığını
ne söylediğimi bilemedin bakışlarımın
anlamadın sessizliğime sessizce dokunduğumu
bir sevda ışığı oldu da yüreğim
sen göremedin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!