Necdet Evliyagil Şiirleri - Şair Necdet ...

Necdet Evliyagil

Bir güzel bakış,
Bir tatlı okşayış,
Bir içten çağırış,
Bir anlık sevinç midir?

Bir görkemli bekleyiş,

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

Rüzgar,
Hızını yitirince
Ne olur?
- Sıcak olur çözülür...


Devamını Oku
Necdet Evliyagil

Sisli dağların
Doruklarında biriken,
Küme - küme bulutları
Okşamayı;
Onlara doru uzanmayı
Hiç istedin mi?

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

Kuşun
Kanadında arzu
Alabildiğine..

Tohumun
Toprağında sızı

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

İhtiyar dalların verdiği meyve,
Yıllarla beslenen en son düşünce;
Ve göç başlangıcı dağılan yuva,
Hayat aynasında titreyen gece.

Ruh, son tebessümünden yükselen çığlık.

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

1971

-I-

“Duyduğu ateşi tarif edebilen,
Şiddetle yanmıyor demektir” (*)

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

(Yahya Kemal’e)
Ulu çınar’ın altında
Tükenmiş yıllar,
Cennet Boğaz’da
Sıram - sıram yalılar;
Hepsinde de küllenmiş,

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

Her canlının
Küçüğü güzeldir
Ve de sevimlidir;
Tüm çocuklar da
Öyle değil midir?
Büyüdükçe yitirdikleri

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

İstanbul’u arıyor gözlerim.
Çocukluğumun,
Delikanlı olduğumun
Yıllarındaki İstanbul’u arıyor;
Arıyor da bulamıyor gözlerim..

Devamını Oku
Necdet Evliyagil

Bir uzun yolculuğa hazırlanırken,
Bırakma elimi ellerinden ne olur.
Kuşlar, çiçekler birer birer giderken,
Eski günlerin bakışlarıyla yüreğimi doldur…

Sonbahar bitmiş, yine kış gelmiş.

Devamını Oku