Necati Sarıca Şiirleri - Şair Necati Sarıca

MİLİTAN
Eski bir gökten yoksun dünyamız
Ölesiye sararmış suçu anmaya
Yakınmalar abartır yangın huyunca
Yatırım yaprakları yangınlar koysa saçlarıma
Bakire dudakları kararan çiçekler titriyorsa

Öyleyken
Zaman yırtılan bir heybeyken
Neler neler varsa getirmek adına
Hesapsız dökerken
Namlular
Şakaklarında demirler erirken

RUHUMUZ
Nefeslerin örülme kafesi ruhumuzda
Hiç kral öpmez
Arabistan olur
A ları işlenmiş ahlarımız
Ağrılar ağrımadıkça olmayan üzüm yanımız

SELAM
Sade bir selam duramadığım
Toprak kaynıyor bastığım yerde
Ürpertiyle çırpınan yoksul kediler üstüne
Çok yağmurların yağdığı
Sarsıldıkça sarsılan bu yerde

SEN
Son bakışların kıvamıyla
Dürbünle bakmalar parkından
Ve devrilmek diliyle söylediğim
Şarkıda sen varsın
Çocuk sesleri öylesine kırık

YAŞAMAK
Demli çaylar tadında ağlayan
Kapılar vurulunca tak tak
Demirlerden ayrılıklar söyleyen
Bir şarkıdır artık yaşamak

KAPILAR
Seninle ev oldu taştan yapılar
Nazenin çocuğu yeşil ormanların
Hünerlerin usta ellerin
Şeytandan kara kıştan koruyan
Çocuk sesleri kuş dili şakımalar

İSYAN
Hep ahların atına binmiş isyan
Dumanlı günlerinde seni bilmek
Ey göz atmaya yaklaştığım
Şosesinin yangınsı ışıltılarına
Yaşamaya kımıldanmaların dar yatağında

ÇOCUKLAR
Kanların sıcaklığında
Terk ettiği ve alıkonan
Burada intihardır ısıran ve yıpratan
Suların ve petrollerin şu katı vakitlerinde
Konuşmalar yapılmış üst üste çığlığı

DERT
Gün batımı ağaçları ışıklı
İntihar salgını dallarına
Bugün sözüm yok
Işığında alıkoyan bulvarlarına
Dert gelip dokunsun