kocaman bir bosluk
öncelerde umut doluydu sevda uyurdu
sabri oturttum oraya
islanmis kagit mendil sanki
tutup kaldirmak istedikce koptu
kumarin karanlik yüzü dayagin acimasizligi
ihanet yanginlar yakti tülbentler attim üzerine
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta