Şimdi dudaklarına bir gülümseme bırakmak için neler vermezdim. Ki gülümsemenin en çok yakıştığı insansan birde. Ama öyle bir zamanki. Acı kokuyor sol yanım acı kokuyor hayat. Enkaz altında yaşam. Farklı iki ülke farklı iki coğrafya ve ikisi yıkıntılar arasında bir çocuğun ürkek bakışları gibi. Ne çok isterdim seni gülümsetebilmeyi biliyormusun? Ama gel gelelimki yüreğim enkaz yeri. Güzel mis kokulu bahar kokulu kelimeler düşmüyor dilime bugün. Yıkıntılar arasındaki yüreğini çekip almak istiyor ellerim. Göçük altında kalmış, savaştan yakılmış, yıkılmış yüreğini kurtarmak istiyorum. Ki yüreğim yıkıntılar arasındayken bu mümkün mü dersin. Bugün güzel bir gün ama seni gülümsetmeyi başaramıyorum. Sadece kelimeler var, sadece kelimelerim. Şimdi Tohum olarak ekiyorum kelimelerimi kurak toprağa. İlk Baharda bahar kokulu şarkılar şiirler büyüsün diye. Benim ülkem ve Yüreğim enkaz altında Senin ülken ve yüreğin enkaz altında. Tutup kurtaramıyorum seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!