Ne Zaman Şiiri - Adil Durmaz

Ne zaman gitmeye kalksam bu şehirden
Ya param yok acizim,
Ya da bir dilber tutuyor elimden…

Ne zaman bırakmaya kalksam şu sevdayı
Ya yalnızım kimsem yok,
Ya da seçemiyorum akla karayı…

Ne zaman ‘hasret’ desem tırnak içinde
Ya bir türkü söyleniyor ağlatan,
Ya da hikâye anlatılıyor saçma sapan…

Ne zaman GİT deseler bana
Ya sen GEL demiyorsun,
Ya da ben yürümesini bilmiyorum…

Ne zaman hıçkırıklara boğulsam gözyaşlarıyla
Ya hasta sanıyorlar beni
Ya da daha tanımıyorlar seni…

Ne zaman AŞK yazsam mektuba
Ya mektup başkasına gidiyor,
Ya da postacı benimle dalga geçiyor…

Ne zaman ‘buradayım’ desem haykırsam
Ya sen lügatten anlamıyorsun,
Ya da ben yabancı dil konuşuyorum…

Ne zaman ‘SENİ SEVİYORUM’ demeye kalksam
Ya sen lafı değiştiriyorsun sebepsiz,
Ya da ben aldatıyorum kendimi

Ne zaman çıktıysa başıma şu gönül işleri
Ya ben O’nu bir şey sandım
Ya da O bana çok yüz verdi, astar istedim, şımardım…