Ne Yaptın Hasan? Şiiri - Mahir Odabaşı

Kazancı az,
İşi çok zordu,
İyi kötü idare ediyordu
Ama mutlu bir yuvası vardı
Çocukları karşısında el bağlardı
Avradı Hasan’ım yoruluyor diye,
Oturur bebek gibi ağlardı
Bütçeye katkı olsun diye de,
Evde tasarrufu sağlardı

Sonradan görünce bazen bozulur insan
Bu tiplemeye en uygun olan da Hasan

Avradı dedi:
Dinle beni be Hasan,
Biz bize yeteriz, ortaklık işlere bulaşmasan
Hasan dedi: Kadın halinle her şeye karışmasan

Üç ortak, kurdular bir şirket
Çektiler kredi, paralar felaket
Dediler: Elamanlar çalışsın,
Artık biz zevkimize bakalım,
Kırkından sonra şans doğdu nihayet
Beş yıldızlı otellerde çekelim ziyafet
Bir iki derken bağımlısı oldular
Birer tane de dost buldular
Halk tabiri ile kudurdular

Çok fazla zaman geçmedi
Şirket zarar edip içerledi
Çekler, senetler ödenmedi,
İcra gelip kapıyı kilitledi

Üç ortak durdular birbirlerine
Dediler bu başımıza gelenler ne?
Sen – ben derken gerildi sinirler
Hasan öfkeyle, silahı birden ateşler

Sonuç mu?
Hasan hapiste, ortaklar mezarda
Dostlar şimdi başka kollarda

Avradı dedi:
Ben sana demedim mi Hasan
Sonradan görüp te bozulmasan
Ara bakalım dostlarını bulasan

Hasan başını eğdi,
Düşündü bir şey diyemedi

Avradı dedi:
Üzülme be Hasan,
Her şey özüne döner
Dostların hani neredeler
Ben çilekeş Anadolu kadınıyım
Düşene bir de ben vurmamalıyım
Çocuklarımın hatırına arkanda durmalıyım
Yine de kendine iyi bak, görüş bitti ayrılmalıyım
(Mahir Odabaşı / 28.11.2013)