Meydandan ürkerek bir güvercin havalandı
Yağmur yağdı dağıldı kalabalık
İşportacılar, boyacılar, giysisi yamalı çocuklar
Ben on üç yaşındaydım belki yirmi ne önemi var
Elimde kavradığım yırtık bi sinema bileti
İki anarşist duvarı boyadı
Kaçarken çocuğun baskülüne bastılar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta