Ne olur çok görmeyin Şiiri - Mustafa Cil ...

Ne olur çok görmeyin
Kalbi hissedişlerle kelam eğleyerek seslenin
Ruhumun yangınlarına meyletmeyin siz sürur içinde nefeslenin

Fakirdim, hâlsizsim
Umutlarını zemheriye teslim etmiş nefestim
Kurutulan yaşama sevincim ve sevgiye hasretti kalan nefeslerim

Ben kendi halimleyim
Kimseye söz etmeden ve gölgemle üşütmeden
Dertlerimin kadrinde şevklerini ürkütmeden bir sukutu ikmaldeyim

Diyardan göçmeden
Dost nefesleri kalbimde hissetmeden gidersem
Bahşedilen sevginin fakirliğinde nefeslerimi tüketirsem kahrolurum

Varlık adına bir şey
Heveslerim namına kuruttuğum zevklerim öteye
Nefsi marazlığım kalbime nizam etmeden ve muhabbeti engellemeden

Aşkı rıza sevdasıyla
Gülü koklamak, şayet hakikatim adına bir haksa
Varlığım yeksan olsun, manam sürur içinde ihtimamla coşsun İnşaallah

Tek gayeyi dileğim
Ve muhabbet kurduğum en müstesna zenginliğim
Zahiren muttali olamadığım dostlarımdan ve gönül ahbaplarımdan niyaz

Esirgemeyeceklerini
Ve kalbi mutmainlik içinde serdedeceklerini biliyorum
Nedense böyle hissediyorum, çünkü kalbi bağlamda şevkle filizleniyorum

La mekân olarak
Bahşedilen muazzam sevgi kalpler için anlamlaşarak
Ruhum kendi serencamında muhakkak ki fark atarak vefaya avdet ediyor

Teslimiyet içinde
Ve sadakatin bereketiyle asla bir kaygı duymuyor
Fakir halimle okur dostlarım artıyor ve muhabbetler kalbe sirayet ediyor