Ne Olur Acı Bize Şiiri - Mehmet Çiftci

Tek başına kâinatı süsleyen bir gonca gül.
İnsanlığın damarını besleyen bir gonca gül

Ne önce gördü kâinat ne sonra senin gibi
Hiç kimseye nasip olmaz bu senin şanın gibi

Kendi güzel sözü güzel özü güzel Peygamber
Endamı hoş tavrı hoş kokusu misk-ü amber

Düşmanların bile seni hep taktirle anardı
Bir kez yüzünü gören sevdan ile yanardı

Karanlıktan aydınlığa çıkardın insanlığı
Bencillikten kurtarıp yaydın diğer gamlığı

Sevgi kazandırdın bize nefretten haz alırken
Tekrar hayata döndürdün diri diri ölürken

Korkakları cesur ettin köleleri efendi
Tatmin olmayan yürekler kanaatle şenlendi.

Adaleti gördü dünya hak aitken güçlüye
Makam mansıp ayırmadan ceza verdin suçluya

Tanıyarak insan olduk benliğimizi bulup
Haz aldık yaşamaktan nefsimizden kurtulup

Yaratan lutf-eyledi aydınlandı dünyamız
Sensiz yaşayamayız kaldırmaz ki bünyemiz

Senden uzaklaştıkça Düzenler bozuluyor
Kayboluyor insanlık mazlumlar eziliyor

Terk etme bizi gonca bırakma kendimize
Tükenmekte çaremiz ne olur acı bize