Ne olur.. Şiiri - Yusuf Şeker

Gece rüyaların yalan çiçeği,
Bir seher vaktinde açsa ne olur?
Balçıkla sıvanmaz ölüm gerçeği,
Bir mezar üstünde açsa ne olur?

"Ben yüceyim." diyen dağı var gibi,
Engininde erimeyen karı var gibi,
Yaprağı solmayan gülü var gibi,
Yeniden yeşerip açsa ne olur?

Şu tabiata bakıp ibret alınca,
Toprakta hikmet var kefen sarınca.
Son nefeste bir an pişman olunca,
"Günah benim, benim." dese ne olur?

Tecelli eder kader başa belâyı,
Her canlı terk edecek dünyayı.
Kimi dargın, yorgun dinler selâyı;
Dinlediği zaman tabutu açsa ne olur?

Zaman aşar, siler izleri yelin,
Kalmaz ardında ne şan, ne dağın silin.
İnsana kalansa bir yudum bilin —
O yudum elinden kaçsa ne olur?

Gönül sarayında sultan olunsa,
Cümle cihana nam salınsa,
Ecel kapısını çalınca sonunda,
Tahtı altından kursa ne olur?

Kervan geçse bile iz kalmaz yolda,
Her nefes sayılı alınan solukta.
Bir ömür uyansa gaflet uykusunda,
Uyandıktan sonra geçse ne olur?

– Yusuf Şeker