Ne Oldu Bize Şiiri - Şükrü Güzel

Biz eskiden böyle savruk değildik
Noldu bize, yazık bize, vah bize!
Böyle gamsız, böyle kavruk değildik
Yazık bize, ayıp bize, vah bize.

Komşunun komşuda hakkı var derdik.
Yaşadık; emsalsiz örnekler verdik.
Ağlasa ağlardık gülse gülerdik
Yazık bize, ayıp bize vah bize.

Haramı helali bilen halkımız.
Neydi bizim şimdikinden farkımız?
Rüşvet ile döner olmuş çarkımız
Yazık bize ayıp bize vah bize.

Birlikten dirlikten yana tasamız.
Kırk yamalı bohça gibi yasamız.
Borç yüküne elvermiyor kasamız
Yazık bize, ayıp bize vah bize.

Mal, nedir bilinmez; esrar enderdi.
Bunları bu millet neyle önlerdi?
Bu günse toplumun en güncel derdi.
Yazık bize ayıp bize vah bize.

“Nerde benim mor sümbüllü bağlarım”
Dinledikçe duygulanır ağlarım.
Eşkıya yatağı olmuş dağlarım,
Ayıp bize yazık bize vah bize.

Atı alan Üsküdar’ı aşıyor.
Ardına düşenler yolda şaşıyor.
Hortumcular beyler gibi yaşıyor
Ayıp bize, yazık bize vah bize.

Hedef birlik idi sevinç tasada,
Hedefe yönelik kinler pusuda.
Düzenbazlar kuş besliyor kasada
Yazık bize, ayıp bize vah bize.

Güzel der akılla fikir ”hay hay” da…
Din dersen, imanla şükür “vay vay” da.
Dil dersen takılıp kalmış “bay bay” da
Noldu bize? yazık bize... vah bize....