Ne oldu bize Şiiri - İsmail Bilek

Sen benim yüreğimde yara gibi kanayan,
sen benim düşüncelerimde,
hatıralarımda,
kalbimdeki bir sızı.
Sen gökkuşağının yedinci rengi, işçi Bir babanın kızı. Ulan ne çok sevdim Ben seni be ne çok.
Ulan ne umutlarımız vardı be.
O fabrikanın paslı kapısında ne bekledim ben seni be.
Bir kız çocuğunun babasının yolunu beklediği gibi.
Ulan sen nasıl bir sevdaydın be .

hani yağmurlar yağardı Arnavut kaldırımlarına sokaklar ıslanırdı,
ay yüzünü bize dönerdi hayallerimiz aydınlanırdı,
ne oldu ümitlerimiz.
Ne oldu o imkânsızlıklara direnen aşk.
Ulan hani nerede.?

Hani ikimize bir ömür boyu yetecek bir aşk vardı,
hani ben şarkı söylerdim hatırlasana, hatırla ,
senin gözlerin dolardı ,
şimdi o şarkıların melodisi unutuldu artık,
şiirlerin ise hiçbir anlamı kalmadı.
Gözlerini içten güldürecek bir hediyen de olmayacak artık .
ulan ne yokluktu ne garip bir sevdaydı be.

oysaki ben sana yüreğimde bir ütopya kurmuştum. Cebimde beş param yoktu lan,
ulan cebimde beş param yoktu. o çiçekleri bile ben sana mezarlıktan çalmıştım.

Geceleri ışığının sönmesini bekler sabah olunca yollarını gözlerdim,
ne oldu bize ,?
ne oldu o büyük sevgimizi.?
Garip Bir ayrılık bu. garip, şimdi sen neredesin ,ben nerede.

Acımasız bu hayat bizi de mi bitirdi be.,
ne oldu o aşkla dolu yüreğimize,
yoksa bu bir film miydi lan, yoksa bu bir film mi,? kapandı mı yoksa perde.
söyle ne oldu bize.? Söyle ne oldu bize..?