Bir bilinmezlik ki, içinde ben
Benliğimi her geçen gün esir alan
Derin düşünceler sarmalı
Yoktur ilacı biliyorum…
Ya da sabretmektir tek yolu
Gecenin en deruni halinde kaçırır uykularımı
Düşmüşüm bir hiçlik kuyusuna
Ne zaman biter bu sancılar
Tutunacağım dalım kırılmasın ne olur
Medet ya halden anlayan Halık
Yalnız bırakma beni ey Huda
Düşürme beni dilden dile
Muhtacım, bir tek yaradana
Şu kısacık ömrüm Ümit durağımda harcandı
Emeğim boş heybemde kaldı
Gözüm gençliğimde kaldı
Yitirdim bütün güzel baharları
Bir yanım hep sonbahar…
Kayıt Tarihi : 3.6.2025 11:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!