NE Kİ ZAMAN
Zaman ki en bilinmezi evrenin
Sınırının ucu kopmuş,
Yüreği örselenmiş,
Uçuk kaçık bir çocuk misali
Bir o yana bir bu yana çeker de bizi
Yaşadık sanar da kanarız
Kendi çevremizde dönerken...
Zaman en kuytu karanlığıdır evrenin
Ölüm kelimesinin anlamını bilmemektir yaşarken
Ölünce de bekleyişin bitmeyeceğini bilmemektir...
Zaman ellerimle tutamadıklarıma
Dudaklarımla değemediklerime
Yüreğimle dokunmaktır.
Ruhun özgürlüğüdür zaman
Ve Allah’ın silahıdır...
18. 7. 2009
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dudaklarımla değemediklerime
Yüreğimle dokunmaktır.
DOLU DOLU MENZİL YÜREKLE DOKUNMAK OLMILI YÜREĞİ OLANLARA
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (1)