Dostum, çok hızlı yürüdük hayatta
Servet ararken sıhhati kaybettik.
Tam sahip olduk diyorduk dünya'ya
Şöhret ararken hedefi kaybettik.
Karıyer dedik de, haram demedik
İlle nefsim dedik, helal yemedik
Birgün...hatır, gönül, eş dost demedik
Şehvet ararken cenneti kaybettik.
Öylesine dehşet, aç ki gözümüz
Hep dünya'ya döner oldu yönümüz
Rahmetlik...insanlığımız özümüz
Nimet ararken rahmeti kaybettik.
Boğulduk hep madde madde diyerek
Boğulduk helal-haram demiyerek
Boğulduk kalp'lerden hakkı silerek
Hürmet ararken iffeti kaybettik.
Birşey görmedik boşa koşturmaktan
Sırf evlada miras oluşturmaktan
Dünya canavarıyla boğuşmaktan
Hikmet ararken izzeti kaybettik.
Neler feda etmedik ki boş yere
Neleri doldurmadık ki mide'ye
Neler çekmedik ki yanık sine'ye
Kıymet ararken helali kaybettik.
Ulaştım dediğin an o hedefe...
Vaktin doldu, yazılmıştır deftere
Genç çıktın, kaybetmiş döndün sefere
Heybet ararken edebi kaybettik.
Kayıt Tarihi : 18.3.2025 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!