Bütün dostlarımı ben, kolay beğendim,
Onlar için sürekli, damdan düşendim,
Kısacık bu yaşamda, tek şey öğrendim,
İnsanları anlamak, ne kadar zormuş...
Kavga sebeplerimiz, bir küçük olay,
Başın dara düşünce, çekerler halay,
Savaş çıkarmak bile, inan çok kolay,
İnsanları anlamak, ne kadar zormuş...
Bakıyorum onlara, şaşkın hayretle,
Düzeltmeye çalıştım, onca gayretle,
Özden bıkıyor ruhum, bin bir nefretle,
İnsanları anlamak, ne kadar zormuş...
O gönlünü sunduğun, nazla bakıyor,
Dost diye güvendiğin, yolda satıyor,
Mazlum sandığın kişi, zulüm yapıyor,
İnsanları anlamak, ne kadar zormuş...
Kayıt Tarihi : 15.9.2006 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)