Ne Kabir Kapanır, Ne Ölüm Ölür

NE KABİR KAPANIR
NE ÖLÜM ÖLÜR

Öyle bir ırmak ki, her eve uğrar
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.
Ne yaptın sorulur herhalde bir gün
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.

Geldi mi Azrâil dedirtmez ki er?
Vücudunu kaplar soğukça bir ter
Eceli geleni, elbette yer, yer
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.

Sana da denecek defterin açın
Niçin yaratıldın; düşün sen niçin
Ölmeden ölelim, ölmemek için
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.

Gönülde barınır elbette her his
Hakk’a çağırmalı dâimâ bir his
Gerçek müminlere ölümse terhis
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.

Bana hep çektiren yoksa dilim mi?
Makam, şöhret, iyâl bir de malım mı?
Ayrılık mı ağır; yoksa ölüm mü?
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür…

12/08/’08
Hanifi KARA