Salladın da kırdın dalımı benim
Sana da güvenim kalmadı dünya
Ne isterdin benim gibi garip den
Seninde alacağın var imiş dünya
Samandan döşek yaptım altıma
Hiç rastlamadım senin rahatına
Her gün soğan ekmek kahvaltıma
Acı ettin aşımı sen bana dünya
Hangi evde çörek pişse bilirdik
Eş dost olur bir araya gelirdik
Nerde olsa yarenleri bulurduk
Şimdi ayrı ayrı düşürdün dünya
Muhannet’e muhtaç ettin sen beni
Yaraladın şu verdiğin bedeni
Bir gün dost diyerek çağırsan beni
Küstüm gidiyorum derim hep dünya
Bektaş'ım yazıyor akla geleni
Yer altında sakları idik kelemi
Yeter tanrım sona erdir çilemi
Kaderim böyleymiş gülmedim dünya
Bektaş Bekir Dişbudak
Bekir DişbudakKayıt Tarihi : 7.1.2010 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahpe felek
Kahpe felek bana ne idi kastın
Ömrün son deminde zora düşürdün
Neyimi kıskandın -neyime küstün
Kızıp yüz çevirdin -dara düşürdün
Olsada dağların -söylese dili
Döndürdün üstüme kış -boran- yeli
Çalıya -dikene salıp bülbülü
Bir gülün uğruna, zara düşürdün
Güvenim yok, dost'ta desen -sözüne
Zalimliği huy etmişsin özüne
Hasret koyup aslısının yüzüne
Kerem gibi kulu nara düşürdün
Kaçırdın ayarı -şaştın ölçüyü
Yüklendin üstüme iyiden iyi
Yüreğinden vursun diye baki'yi
Tutup bir vefasız yara düşürdün...
Naki Baki....
Tebrikler dertli şair,işte sana kardeş şiir.))))))
Tabiiki tam puanımla...
TÜM YORUMLAR (1)