Ne İstedin? Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Bir kuru candı, cansız bıraktığın bedenimin içinde
Bir iki tatlı sözdü, susturduğun dilimin ucunda,
Bir sevda yangısıydı, tutmadığın avuçlarımın ortasında,
Anlamadım ki, ne istedin benden?
Küçücük bir titrek mum ışığıydı senden beklediğim
Koca karanlıkları hediye ettin, gittin,
Bir kuru soğan ekmekti dileğim,
Sen ballı aşıma zehirleri ekledin.
Bir güler yüzündü, yüzünden teselli istediğim,
Sen tebessümlerini koca bir askıya teslim ettin.
Anlamadım ki, ne istedin benden?
Adam yerine koymanı bekledim bir kere, tek bir kere
Sen beni paspas edip, basıp geçtin.
Ben sana mor menekşeler devşirmiştim oysa ki;
Sen, güllere değişip beni bırakıp gittin.
Anlamadım ki, ne istedin benden?
Sana günler değil, koskoca bir ömür verdim,
Sen değil ömrümü, bir saniyemi istemedin.
Ben sana yüreğimi koparıp avucuna verdim,
Sen tenezzül etmeyip, atıp yere çiğneyip gittin.
Anlamadım ki, ne istedin benden?
Bir gün son nefesimi verdiğimi duyacaksın,
Yüreğimi attığın yerden geri alacak mısın?
Son sözlerimi biliyorum duymayacaksın,
O zaman beni arayıp, yanacaksın,
Çoktan herşey bitmiş olacak,
Bakalım o zaman ben yokken,
Ezip geçeceğin, aklına bile getirmediğin
Beni bulamayınca ne yapacaksın?