Sevmek bir ağacı nefes gibi,
evin gibi sığınabilmek gölgesine,
ve balta vurdurtmamak gövdesine,
konuşmasa da hissedebilmek,
yaşama tutunan kökleriyle,
yaşamayı hatırlayabilmek
ne güzel ...
Ne güzel şeydir şu yaşamak,
tavında sürmek tarlayı,
ekilen her tohumla hayat olabilmek,
ne güzel...
Ne hoştur ayazmadan içmek suyu,
avuç avuç kana kana,
kirlenmemiş tarafını hatırlayıp,
saf insan olabilmek,
ne güzel...
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 00:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ne güzel şeydir yaşamın sadeliği...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!