Ne acı da ağlamayı bildik;
Ne tatlı da gülmeyi...
Doğru ya; Ne dost kaldı, ne ahbap...
Her şeyden, herkesten uzak;
Bir aile gibi iken, el kaldık...
Doğru ya; Ne dost kaldı, ne ahbap...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta