Ne Deyim Şiiri - İsmet Develioğlu

Şefkat ile büyütmüştük evlatlar
Boşa çıktı yarınlarda hülyalar
Sanki bize zindan oldu dünyalar
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Yetiştirdik meyveleri bir zıkkım
Boğazlarda düğümlenir her sokum
En iyi bilirdik evdeki bakım
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Dokuz ay sancılı emekler boşa
Çalışıp, didinip yemekler boşa
Hayırsız sürüyle evlatlar boşa
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Yemez, içmez çalışırdık bıkmadan
Doyururduk bir tek lokma yutmadan
Uyumazdık uyutmadan, yatmadan
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Evlat olup bizi bilen mi kaldı
Hali, hatırımızı soran mı kaldı
Yüzümüze bakıp gülen mi kaldı
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Eller tutmaz, gözler görmez, dil yorgun
Diz taşımaz sanırsın yemiş vurgun
Ana sürgün, baba sürgün, kalp kırgın
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.
***
Yüklendiğim evlatlarım yüksündü
Ayırdı sofrayı bizden tiksindi
Verilen emeği hepten yok sandı
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.

***
Ne malım yar oldu ne de servetim
El uzattı bize büyük devletim
Evimizde ölmekti hep niyetim
Merhamete muhtaç olduk ne deyim.

İsmet Develioğlu
02.02.2014