Ne Desem Boş....... Şiiri - Fatma Yeşil

İstemiyorum demene gerek kalmadı.
Bunu sözlerin değil, gözlerin anlattı.
Eglenceli bir iki söz, bir iki cümle,iki kahkaha.
Senin aradığın sadece bunlardı.

Ben en başta demiştim sana.
Aradıgın ben değilim, yanlış adres gelme bana.
Ama sen dinlemedin beni o anda.
Gelme dedim geldin, sanki kalacakmışsın gibi kollarımda.

Herşey hayata dair olacaktı.
Acılar mutluluklar sevinçler paylaşılacaktı.
Yeri geldiğinde iki damla gözyaşı.
Uzunn uzunn masaya yatırılacaktı.

Hatırladın mı hayır diyen eyy sevgili.
Bunları söylemiştin sen bana.
Bir kadeh mey sundun o anda.
Bende içtim düşünmeden, kana kana.

Hüzünlü gözlerim gülmeye başlamıştı.
Karanlık gecelerim bile artık aydınlanmıştı.
Gün başka dogup, başka batıyordu.
Artık gelecek bile beni korkutmuyordu.

Sevincle, mutlulukla kalbim atarken.
Sabahım, akşamım,günüm,güneşim sen olmuşken.
Kader tamda beni unuttu derken.
Yine cıktı karşıma, yağlı urgan taktı boğazıma.

Keşke bıraksaydın işi oluruna.
Hayat neyi gösterecek,beraber çıksaydık yola.
Ama sen en kolayını seçtin.
Bana bel bağlama kaderinle oynamam dedin.

Dedim ya senin adres yanlış.
Benimse kalbim viraan, kafamsa karma karışık.
Evetler- hayırlar, doğrular-yanlışlar.
Galiba sonuna geldik artıkkkk.........