Ne Derler Bunun Adına Şiiri - Saliha Öcal

Bahaneler sayıp duruyordu ana.
Sancı düşüyordu aniden azalarına.
Renk vermez,koku ilişmez oldu.
Bana ayrılan vakitler doldu.
Sözünde artık durmaz oldu.
Ses sedası uzun soluklu kesiliyordu.
Mektupları okusa cevabı yoktu.
Cevap vermek istese günleri buluyordu.
Zaman zaman deyip haykırıyordu.
Hal hatır sorduğumda harikayım diyordu.
Geçmiş acılarım mutlulukla yoğruldu.
Demek ki idare edebiliyordu.
Peki ben burda ne yapıyordum?
Soğuk bir sessizliğe durdu.
Meğer sevdiği gelmiş yanı başında!
Yol verin acılar bana.
Çelme takmayın ayağıma.
Taşlar atmayın başıma.
Duygular kanlar içinde boğulmakta.
Gömün beni bilinmez topraklara.
Ben kendimi affetmedim okumayın dua.
Söyleyin ne olur bana,
Ne derler bunun adına?
Sizce beni mi kandırıyordu?

Edremit.