Ne çok oldu Şiiri - Orhan Özçelik

Ne çok oldu sevmeyeli seni,
Ey benim güzelim,nazlı çiçeğim.
Unuttu gözlerim o gözlerini,
Sanki asırlardır ayrıyız sevdiğim.
Ne olsaydı biterdi çoktan,
Gurbet olsaydı,mahpus olsaydı.
Hasret olsaydı kalmazdı biterdi.
Ama bu gidişin yok mu,
Bunun sonu yok,
Biteceği yok.
Senin bana geri döneceğin yok.
Bir umut bile yok özliyecek,
Bir nokta ışık yok bekliyecek.
Neyi bekliyeyim,
Nereden geleceksin.
Belli değil ki sen ne zaman döneceksin.
Yok bir işaret seni umut etmeye,
Seni yüreğimde büyütmeye,
Bir damla su yok.
Unutmak istesem de unutulmuyorsun,
Ve yanımda,
Gözlerimde bulunmuyorsun.
Gittin ya hala gidiyorsun,
Sen benim bu halimi düşünmüyorsun.
Adına kader demek istemiyorum,
Bu gitmenin adını koyamıyorum.
Geçiyor zamanlar,asırlar geçiyor,
Ve ben her saniyede bir asır ölüyorum.
Gelmeyeceksin biliyorum,
Bu ümitsizliğimde bile,
Seni çok seviyorum.