Ne Çıkar Şiiri - Omer Kalafat

Şu yalçın dağlara ay ışığında;
Sevdamı anlatsam yazsam ne çıkar
Kar yağan gönlümü dert bastığında,
Efkarın şeklini bozsam ne çıkar.

Çarmıha gersem de kin ve nefreti
Bulunmaz dost gibi,dünya serveti
Maddeden ayrılır sevgi heyeti
Dünyanın haline kızsam ne çıkar

Bir bardak misali kırıp,döküp de
Doğruyu,yalandan hazla söküp de
Nefsini yenmeyen zatı büküp de
Herkesin içinde,ezsem ne çıkar

Adimdan kısadır,karışın boyu
Zulme kucak açar nemrut'un soyu
Çürümüş halatla bulunmaz kuyu
Sabrımı imbikten süzsem ne çıkar

Zamanlar eskidi zaman elinde
Değerler kurudu hüsran gölünde
İnsanlar kayboldu en zor gününde
''Bana ne '' diyeni üzsem ne çıkar.