Gün yorgun,
ağarmış sakalıyla bir bulut,
salıncak kurmuş göğün göğsüne,
avutuyor yağmuru bir avuç toprak ile...
Zaman durmuş,
Nuh gemisine saklanmış son saatler,
telaşın son yakarışlarında insanlar,
kıyamete beş kala çare diye sığınmış,
bir çocuğun düşüne...
Gün yorgun,zaman durmuş,
Ne çıkar,
gamzedeki son gülüş umudun olduysa,
her ölüm hayata atılmış bir tohumdur aslında...
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamak güzel , vazgeçme...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!