Ne Çare ki Şiiri - Fatih Tekiner

Senin kalp atışında kendimi görüyorum
Nefes alıp verdiğin yerlerde duruyorum
Seni senden habersiz, hep sana soruyorum
Biz bizi bizden başka anlayan bulamayız
Ne çare ki bu yolda hiç mutlu olamayız

Yalanı, hakikati, ruhumuzda duymuşuz
Zerremizde umuda ve hüsrana doymuşuz
Bundan sonra gelecek külden, gülden caymışız
Hüzzamdan başkasını biz artık çalamayız
Ne çare ki bu yolda hiç mutlu olamayız

Sorgulamak beyhude, inkâr etmek ne mümkün
Perişan eder beni en ufacık bir kuşkun
Bilirim olmaz zaten, acaban ve de belkin
Sıkışmışız iyice başka da dolamayız
Ne çare ki bu yolda hiç mutlu olamayız

Kitaplar ve şiirler bizi anlatacaklar
Efsane sevgimizi sazda dinletecekler
Yarım yamalak bilip sırlara katacaklar
Herkesi güldürürüz ama biz gülemeyiz
Ne çare ki bu yolda hiç mutlu olamayız