Bir avuç yem için, bin takla atan,
Ak güvercin bile, türkü söylerken,
Anlını güneye, çevirip bakar,
Sonra yaradana, ne büyüksün der.
Sahip olduğuna, şükreden kullar,
Mutluluk şarabın, bolca içerler,
Koca kıymetini, bilmeyen dullar,
Orta malı olup, ele düşerler.
Değerlendirmede, usta olanlar,
Kıymetliyi bulup, iyi seçerler,
Kötüyü iyiyi, bilmeyen canlar,
Tercih ettiğiyle, dile düşerler.
Kanaatkar olup, rabbı bilenler,
İsmi cennet olan, yere giderler,
Orada muradı, yaşarken zevkle,
Yine yaradana, ne büyük derler.
Kayıt Tarihi : 21.3.2008 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!