Ne bir kuş, ne yeşil bir yaprak, ne öten böcekler,
Sessizlik hükmetmiş her yanı, her bir köşeyi.
Gecenin kollarında kaybolmuş renkler,
Bir tek yıldız parlıyor, karanlık içinde yıldızsız.
Rüzgar bile tutmuş nefesini, durmuş esmekte,
Dünya uyuyor gibi, sessizlik kucaklamış her anı.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
"Bir tek yıldız parlıyor, karanlık içinde yıldızsız." ifadesi ise gece gökyüzündeki tek bir yıldızın ışığının karanlık içinde belirgin olduğunu belirtiyor. Bu dize, az olanın, tek bir noktanın bile büyük bir etki yaratabileceğini vurguluyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta