Bıçakla ekmek kesen,
Ne bilir bıçak yarasını!
Tütün basmak sadece,
Durdurur yaralarınızın kanamasını!
Bir çocuk, mutlu mudur,
Savaşta koşuştururken?
Nasıl açıklarsın, anneye,
Çocuğunun bir kolunun koptuğunu?
Gönlünü verdiklerinden
Üzülme, aldıkların vardır!
Ne bilir, vermeden alan,
Bu nefes alış, verişlerimizin nedenini!
Allah kendisine sığınan,
Tüm kullarına sabır veriyor.
Kurutuyor gözyaşlarını,
Hatırlatıyor, onlara unuttuklarını!
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 10:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!