Nazlı yâr uzaktan seyrime dalmış,
Görmezden gelirmiş yaban el gibi.
Tel tel etmiş zülfün yüzüne salmış,
Burun kıvırıyor, aman! el gibi.
Sanki anlamadım sanki görmedim
Mahcup olur korkusuyla sormadım
Aramıza taş duvarlar örmedim,
Sanki bana yanmış közde kül gibi
Tozlu yollar şahit olsun aşkıma
Aşka düşen dönüyormuş şaşkına
Ben kimseyi koymam gönül köşküme
Seni koydum, eski saza tel gibi
Aşkın memleketi sorulur muymuş
Aşk ile koşanlar yorulur muymuş
Artık Efiloğlu durulur muymuş
Bilmiyorum, akıp gider sel gibi!.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!