Nazlı Karadeniz… Şiiri - Oktay Çekal

Nazlı Karadeniz…

Karadeniz, korkulan bir sevdasın,
Asi koyuluğunda, hırçınlık yatar,
Çeken bir güç var yüreğinde,
Alıp götüren sihrin, büyüler ruhu.

Kızarsın sahile vuran dalgalarınla,
İçin kabarır bir an, yılların yorgunluğunda,
Beslersin nimetlerinle doyurgansın,
Deli dolu derinliklerinde, ruhun saklanır.

Hırçın bir kızsın, kimi zaman nazlısın,
Seni anlamak çok zor, duygulara akarsın,
Büyüleyici bir rüzgâr gibi, savrulan bedeninde,
Aşk şarkıları söyler, tango yaparsın.

Hep Susgun ve sessizliğinde gizlisin,
Seni duymak demek, yaşamak demek,
Anlatacağın çok şey var, yüreğinden kabaran,
Bir poyraz olup; fırtınaya dönüşen, duygularında.

Hep yaralısın, yalnızlığında geceleri,
Bir sağa bir sola savrulan sularında,
Yağan bir yağmur damlası, değince bedenine,
İçine akar gözyaşların, istesen de tutamazsın.

Oktay ÇEKAL
28.06.2011-12.36