Tan ağarır
güneş doğar
gün aydınlanır
kan damarlarında durmaz
yürek yerinden fırlar
kaslar kasılır ya şuursuz
Sen giderken ben
altı yaşındaydım,
anamın hesabına göre
yıl bindokuzyüzaltmışüç.
Orda havalar nasıl
utanırdım
yeni bir şey aldıklarında
görünmekten
bu tam da utanmak değildi!
sıkılmaktı galiba
arkadaşlarımda olmama
Aşkı dondurmak
yada dondurmaya çalışmak
hele ki
doğru dürüst bir aşksa
hele ki
yarım yamalak
Doğru söyle
dünyaya gelirsem sütünü emzirecek misin
Çocukluk çağımda
doya doya oynamama izin verecek misin
koşabilecek miyim ana
Oyunu alıp
yan gelip yatmak değildir
cumhurun
fukarayı aç bırakıp
toku tıka basa doyurmak hiç değildir
karıncanın bile ne yediğini bilmelidir
İnsanlara dönüştük
Bir anda birbirini boğazlayan canavarlardan
İnsan olduğunu anladık
sayende
Çöp toplayan yoksulların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!