Bugün yine hüzünlüyüm,
Geçmiyor zaman,
Beklediğim tek kelime,
Yaklaşıyor her an,
Karanlık bir gecedeyim,
Kaybolmuşum sanki,
Yokluğun ebedi mahkumlarıyız biz,
Ondan geldik bir tek onu biliriz.
Ne hayata sabreder,
Ne de şükrederiz.
Hep bencildir ürkek sevinçlerimiz,
Ve hep yarım hak yolunda yüreklerimiz,
Meğer ne çok beklemişim,
Ne hayaller kurmuşum,
Soğuk kış geceleri,
Yokluğun sırdaşım olmuş,
Bir ona anlatmışım derdimi,
Ama şimdi öyle mi?
Sormayın beni kimseye,
Kimse tanımaz beni,,
Bir garip yolcuyum ben,
Anlatamadım kendimi.
Bazen gelgitlerim olur içimde,
Bazen fırtınalar kopar,
Yalnızlığımla konuştum
Olmadığın zamanlarda.
Sordum ona:
Hala bir umut var mı diye?
Önce biraz düşündü,
Ardından verdi cevap;
Sensizliğin en sessiz akşamında,
Sabahlara kadar seni bekledim.
Hasretinin en bitmez baharında,
Belki gelirsin diye seni bekledim.
Özlemin içimde olmuşken yara,
Senin güneşin olmak isterdim,
Baktığında gözlerini kamaştırmak için,
Senin kaderin olmak isterdim,
Herşeye 'KADER' deyip geçmen için.
Senin çiçeğin olmak isterdim,
Yüz yüze gelemeyiz belki bir daha,
Geçmişteki günler senden hatıra,
İsmini unutur anmam bir daha,
Bu sana son sözüm 'DÖNME BİRDAHA'...
Birgün sorsalar 'O kimdi' diye,
Seneler geçmemiş, sanki aradan,
Kaderine yazdı, yüce yaradan,
Her gün bin şükür yüce Mevla’dan,
Elbet bir gün bulacak ölüm…
Kaçamazsın bir yere yaradır alnına,
Gidiyor musun,
gitme...
içimde bir korku var.'
gitme...
Bilseydim gideceğini,
Bırakır mıydım seni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!