Bizim kalbinize ne oldu?
Ne edep kalmış ne haya.
Bizim kalbimize ne oldu?
Ne merhamet kalmış ne iman.
Biz kalbimizde imanı öldürdük.
O imanı öldürüp, nefse gömdürdük.
Büyük hürmet görmez, küçük sevgi.
Kalmamış insanda insana saygı.
O kalbin sanma bir et parçası.
O kalp; Hüda'nın nazarğahı.
Bil ki kalbin imanın kararğahı.
yaman zaman da viraneye çevirdik.
Zühd ile yaşamak varken dünyayı.
kar belledik kahkahayı, hevayı.
Öldürdüğümüz imanı nefse gömdürdük.
Sonra kendimize Şeytanı güldürdük.
Kayıt Tarihi : 6.10.2024 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!