Şu kârlı gecede ömür hicran acısı çeker
Vuslatı var mı bilmez yare ah u zar eder
Sarar yaralarını bir müddet gaflet eder
Mihrabını unutmuş zahid bir kula benzer
Ve bakar etrafına hep zifiri karanlık
Gökte bir kuş hür mü bilmem
Bir ilham verdi
Elimde bir kalem
Dilimde sen
Yaz diyor kalbim
Gitmiyor elim
Ne güzel sevmek seni kendi bildiğimce
Bakmak yüzüne tanıdık gibi
Ne iyi; hırs, haset, kibir olmadan sevmek
Senden ayrı, senden öte, kendi evrenimde
Ne güzel takdir etmek her iyi meziyetini
Yar, yaren gibi değil
Önü arkası sessizlik evimin
Rüzgar eser,ardından ince bir serinlik
Sonra eser kafama bir serserilik
Eser de cesaret edemem bir kerelik
Yakışmaz yakıştıramam
Sahra'da bir çiğ tanesinin kıymeti çok
Uçurum bakışların da bende öyle
Falezlerine tutunuyorum düşüp boğulmamak için
Yüzmem yok korkuyorum
İnanmasam da bildiğim tüm duaları okuyorum
Gölgede dinlenip gölgende uyuyorum
Bir bilseydin bütün şiirlerin sana yazıldığını
Nereden bilecektin söylemedim ki
Belki de okudun başka sevdaya yordun
Belki için sızladı bir adım uzak durdun
Belki umursamadın kendince saçma buldun
Her türlü ihtimal var
Unutmaya çalışmak hiç yaşamadiğin anıları
Komik değil mi unutmaya çalışmak
İçinde büyüttüğün ve içinde ölmeyen
Görürsün bazen ,görmek istersin bazen
Savunma mekanizmaları çare olmadığında
İçine ağlarsın bazen , kendine gülersin bazen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!