Mısır ve Selanik göçmeni ataların, Karadeniz, Ege kültürü karması ile yoğrulmuş, son kuşak meleziyim.
Boz -yap'a benzettiğim, yaşam tablosunu acı, tatlı süprizlerle polyanna rolünde tamamlamaya çalışıyorum.
Yalnızlığımı kalemim, fırçam ve doğa benimle paylaşırken;
duygularıma da tercüman oldukları bir gerçek.
Zirvelere tutkunluğum, ovalarda yürümeyi, kanyonlarda yüzmeyi,buzda kaymayı, kayalara tırmanıp, dağları ve de kendimi aşmayı öğretti bana.
Kendimi yaşadığım dağlar, keşki buralarda kalabilsem dediğim tek yer.
Gül bahçesi diye düşlediğim hayatın, dikenleri canımı acıtınca.........gönül bahçeme hanım elleri diktim.................
ve yüreğimle.............. GÜLÜMSEMEYİ........öğrendim..........
Herşeye rağmen sizlerde............GÜLÜMSEYİN..................
S e v g i y l e k a l ı n.
Nazan İzmirli
-
Engın Yesılyyurt
Tüm YorumlarSevgili kardeşim şiirlerini okuyorum,onlarda en az senin kadar duygu yüklüler,umarım bu duyguların hiç bitmez,bizlerde seni okumaktan mahrum kalmayız.Denizler kadar engin,sular kadar duru ve dağlar gibi yüce olmaya devam et.Senin azminin her şeyi yeneceğine ben eminin.Her şeyin en iyisine layıksın s ...