Nasılsın dedin.
Sustum.
Çünkü kelimeler,
Senin sesin kadar nazik değildi.
Nasılsın?
Bir soru değil bu,
Bir özlem biçimi.
Bir suskunlukta yankılanan
İkinci bir yalnızlık gibi.
Ben mi?
Ben hâlâ seni düşündüğüm kadar iyiyim.
Yani eksik.
Ama eksiklik de bir tamlık biçimi değil mi?
Nasılsın dedin ya,
Bir yangın gibi düştü içime o kelime.
Sanki sokaklar sustu, duvarlar konuştu,
Ve ben, bir afiş gibi asıldım gözlerine.
Bir şiir gibi yaşadım seni,
Her dizesi eksik, her hecesi yaralı.
Ve şimdi, nasılsın sorusu
Bir mahkeme kararı gibi duruyor önümde.
Burhan GÜLER
Burhan GülerKayıt Tarihi : 12.10.2025 17:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!