Nasılım Şiiri - Eda Hacıoğlu

Yoruldum…
Güçlü olmaktan, dik durmaktan,
Hep “iyiymiş” gibi yapmaktan.

Omzuma yük düşer, kimse sormaz:
“Sen nasılsın?”
Yaralarım kabuk tutar,
Ama kanar içimden sessizce.

Alıştılar “halleder” dememe,
Alıştılar gülüşüme sakladığım susuşlara.
Kimseden dayanak beklemeden
Kendime sarıldım, kendimi taşıdım.

Ama yoruldum artık.
Birinin “bırak, bu sefer ben hallederim” demesini istiyorum.
Bir omuz, bir nefes, bir sessiz anlayış…
İyilik değil bu;
İnsanlık.