Gönlümde hasretinin dayanılmaz sancısı,
Ben nasıl taşıyayım nasıl huzur bulayım,
Üstelik günden güne artıyorken acısı,
Ben nasıl yaşayayım nasıl mutlu olayım…
Gözyaşımın pınarı senin için çağlarken,
Her gece yokluğuna feryat edip ağlarken,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sönmeyen ateşini,gönlümde yanarken,
Açtıgın derin yaralar, kalbimde kanarken,
Viran olan bağımda,baykuşlar öterken
Ben nasıl yaşıyayım,nasıl mutlu olayım....Erol SAGUN
Bu yaralı yüreğin bir an önce iyileşmesi dileğimle, Saygılar.Erol Sagun.
işte bu..gönül dolusu tebrikler....zevkle okudum...
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta