Aklımın yetersiz olduğu zamanlardayım.
Titrek sesim, kifayesini yitirdi çoktan.
Yıllardır sulh'unu yapamadığım hayatımla, yaşamın arasındaki arafta sıkışıp kaldım.
Benimle olan yarışı,bana olan savaşı hiç bitmedi,bitmeyecek.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta