Cennet bahçeme düşen hazan sinemi deldi
Yiterken aşk masalım cicim aylarım bitti
"Canım benim" diyordun üç öğün şiddet geldi
Kadınlığım benliğim dayaklarınla yitti
Gıptayla saadeti izlenen cennet saham
Aşkımın sarayını çınlatırken kahkaham
Kuruyup soldu şimdi çöldeki yeşil vaham
Yerle yeksan eyleyen ilk tokatınla gitti
Sevda efsunundayken doymazken tek anına
Mutluluğun büyüğü sardığın sol yanına
Kadınındım! canındım! nasıl kıydın canına?
Anlamadım bir türlü buna seni ne itti?
Yolumuz ayrılsa da namusumla yaşarken
Kuzumla dünya kurup engelleri aşarken
Nasıl anlamadın sen meczupluğa koşarken
Hastalıklı ruhun hep kirlenmemiş ak süttü
Yıllarca acımadan yaşattığın kahrına
Birden bire şeytana dönüveren tavrına
"Ne olur ölme anne" dedirtirken yavruna
Vahşetin doruğunda aştığın en son çitti
Ömer KESKİN 25.08.2019
Halil Ömer KeskinKayıt Tarihi : 26.8.2019 21:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!