Nasılda inandırdın beni sevdiğine gözlerimin içine baka baka yalanlar söylemişsin...
Bu kadar mıydı herşey yalan olmak zorundamıydı bir seni yalan söylemez derdim...
Keşke keşke gelmeseydim sana seni bu kadar çok sevmeseydim yıktın bitirdin herşeyi...
O kadar öfke ve kızgınlıkla doluyum ki affedemiyorum seni değil kendimi seni seven kalbimi...
Sessizce geldiğim hayatına sessizce gidiyorum sana bir borcum kalmadı fazlasıyla aldın benden...
Umutlarımı sevinçlerimi hayallerimi herşeyimin katilisin artık öldüm öldürdün beni...
Dilimde duamdın sevdiğim tek adamdın şimdi en büyük düşmanım oldun...
Artık olmıcaksın bende söküp atıcam yüreğimden aynı şehirlerde bile olmıcaz...
Benden sana geriye kalan anılarımız ne kadar istesende ulaşılmaz olucam...
Bir daha ne yüzümü nede sesimi hiç biri pişmanlık yaksada seni faydası olmıcak asla...
Değdimi bir aşkı sevgiyi paramparça etmene gözlerime bakarak yalan söyleme...
Bu gece son gecemiz sen uyurken ben çoktan gitmiş olucam şehrinden bir daha görmicem seni...
Ölürsem kimsesizler mezarlığına gömsünler sen sakın gelme mezarıma el değmesin tabutuna....
YASEMİN GÜVEN
Yasemin GüvenKayıt Tarihi : 14.9.2025 04:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!