Dostlar meclisinde sohbet ederken.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.
Canlar kaynar suya ekmek banarken.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.
Halını sorarım, of çeker ana.
Der kader bile gülmüyor bana.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta