Dertle keder bir olup sarmışken benim her yanımı
Sonunda Yüce Rabbim duydu bitmeyen isyanımı
Yalnızlık pusu kurdu ortaya koydu ziyanımı
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Hem aşk vurdu yanan kalbimi hem sevdiğim gidiyor
Yalnızlık beni çığrımdan çıkartıp deli ediyor
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
çalışmanız çok hoş olmuş sayın ferdi
yine de gülünmüşse anlamayı değil şükretmeyi bilmeli derim...
tebriklerimi bırakıyorum saygıyla..
Ayşe.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta