Kırma ey dost kırma insan kâlbini
İnsan tek başına bir kâinâttır…
Barındırma kâlpte nefreti kini
Gönlüne sevgiyi dostluğu tattır…
Üzseler de seni üzme insanı
Çile ateşinde pişir de canı
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
hayar ırmağından su içen canlar
aklını gönlünü şen eylesinler
güneş ışığında yol alıyorlar
ayın ışığında yorulmasınlar
güzel bir şiir okumama imkan sağladığınız için tam puanımla sonsuz saygılarımı sunuyorum yüreğine sağlık üstad
güzel dizeler yüreginize saglık artık dostlugun adı degisti dost canlıların ismi aptallıga kadar indi saygılarla turan bey
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta