Sen bir değersizlikler kümesi,
Sığ kalmış kalbinin esiri.
Gözlerinde sahte bir vitrin,
Kalbin boş, ruhun kirin!
Hey Narcissus!
Yalnız sensin, sende kusur,
Sen bendeki seni sevdin,
Şimdi bekleye dur!
Sana ayna değilim,
Ben sen gibi bir yalan değilim.
Masken elimde, gözüm görür,
Bendeki seni sen öldürdün!
Her sözün sahte bir özgeçmiş,
Her iltifat sadece senin içinmiş.
Ben bir roman yazdım içimde,
O suya bir daha eğilme!
Aynan kırıldı, bitti şovun!
Kim alkışlayacak şimdi seni?
Sana bir kalp verdim, kanlı canlı…
Ne zaman kıymet bildin ki?
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
15/05/2025 17:00 İstanbul
TÜM YORUMLAR (1)